Η επικράτεια του Πετρά

Κατά τη Νεοανακτορική περίοδο 1600-1450 π.Χ.) ο Πετράς ⁽¹⁾ αποτελούσε το κέντρο μιας ευρύτερης περιοχής που περιελάμβανε σειρά οικισμών και ιερά.

Ο Ν. Πλάτων στη δεκαετία του 1950 ανέσκαψε μεγάλα κτίρια, τα οποία θεώρησε κατοικίες τοπικών αρχόντων και τα ονόμασε βίλλες ή αγροικίες, στις θέσεις Κληματαριά ⁽²⁾, Αχλάδια ⁽³⁾, Ζού ⁽⁴⁾ και Άγιος Γεώργιος ⁽⁵⁾. Τα κτίρια αυτά παρουσιάζουν ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά και διέθεταν αποθηκευτικούς χώρους, αλλά και βιοτεχνικές εγκαταστάσεις για την παρασκευή κρασιού (Προφήτης Ηλίας) ή κεραμικής (Ζου). Η λειτουργία τους, αλλά και η θέση τους στο ιεραρχικό σύστημα οργάνωσης των θέσεων κατοίκησης φωτίσθηκαν μετά την ανασκαφή του ανακτόρου στον Πετρά. Τα κτίρια αυτά δεν ήταν μεμονωμένα, αλλά αποτελούσαν κέντρα περιφερειακών οικισμών, συνδεδεμένων με το ανάκτορο, ή εξαρτώμενων από αυτό. Μόνη εξαίρεση αποτελεί η βίλλα στην Κληματαριά, που βρίσκεται στο μυχό του αρχαίου κόλπου και δεν συνδεόταν με άλλον οικισμό έκτος του Πετρά. Τα αγροτικά και βιοτεχνικά προϊόντα αυτών των περιφερειακών κτιρίων και των αντίστοιχών τους οικισμών μεταφέρονταν στο ανάκτορο, για καταγραφή, αποθήκευση, κατανάλωση ή ανακατανομή, ή ακόμα μεταφορά δια θαλάσσης σε άλλες περιοχές.

Στην επικράτεια του Πετρά περιλαμβάνονταν επίσης το ιερό του Πισκοκεφάλου ⁽⁶⁾ και το ιερό κορυφής του Πρινιά ⁽⁷⁾, τα οποία ελέγχονταν από το ανάκτορο.

*Μπορείτε να δείτε τις σημειωμένες τοποθεσίες στον χάρη που ακολουθεί. Κάντε κλικ για μεγέθυνση .

Συλλογή εικόνων