Το ανάκτορο

Το ανάκτορο του Πετρά κτίσθηκε στη Μεσομινωική ΙΙΑ (1900-1800 π.Χ.), λίγο αργότερα από τα μεγάλα ανάκτορα της κεντρικής Κρήτης. Το σωζόμενο τμήμα του έχει έκταση 2.500 τετρ. μ., αλλά oι αρχικές του διαστάσεις δεν είναι δυνατόν να υπολογισθούν, καθώς όλο το νότιο τμήμα έχει καταστραφεί. Ήταν τουλάχιστον διώροφο, και διαθέτει σε μικρότερη κλίμακα όλα τα χαρακτηριστικά των μεγαλύτερων ανακτόρων. Διάφορα τμήματά του είναι κτισμένα με πελεκητή τοιχοδομία, ενώ 29 από τους λαξευτούς κυβόλιθους έφεραν τεκτονικά σημεία (Α) (διπλοί πελέκεις, αστέρια και κλαδιά κυρίως). «Mνημειώδης» κλίμακα, πλάτους 4,20 μ. συνέδεε το χαμηλότερο ανάλημμα των Βόρειων Αποθηκών (2) με την Κεντρική Αυλή (1), η οποία διατηρεί άριστης ποιότητας δάπεδο από κονίαμα και σύστημα λαξευτών αγωγών για τα όμβρια ύδατα.

Το ανάκτορο έχει μακρά διάρκεια ζωής και τρεις κύριες αρχιτεκτονικές φάσεις. Μεγάλη πυρκαγιά σηματοδοτεί το τέλος της πρώτης φάσης στη Μεσομινωική ΙΙΒ (1700 π.Χ.). Με εξαίρεση την περιοχή του ιερογλυφικού αρχείου (3), το υπόλοιπο τμήμα του ανακτόρου ανακατασκευάστηκε στη δεύτερη φάση, την Υστερομινωική ΙΑ (1600-1480 π.Χ.), με προσθήκες και αλλαγές στην κάτοψη. Το δεύτερο αυτό ανάκτορο υπέστη άλλες δύο καταστροφές, πιθανότατα από φυσικά αίτια. Στην τελευταία του φάση, την Υστερομινωική ΙΒ (1480-1425 π.Χ.), γίνονται σημαντικές αλλαγές, όπως η σμίκρυνση της κεντρικής αυλής και η αύξηση των αποθηκευτικών χώρων. Από το τελικό στρώμα καταστροφής προέρχονται δύο πινακίδες Γραμμικής Α γραφής (Β), αλλά δεν είναι δυνατόν να καθορισθεί πλέον αν υπήρξε ποτέ αρχείο Γραμμικής Α.

Το ανάκτορο του Πετρά αποτελούσε διοικητικό, εμπορικό και θρησκευτικό κέντρο της ενδοχώρας του κόλπου της Σητείας. Από αυτό εξαρτιόταν μεγάλη ομάδα τεχνιτών που παρήγαν κεραμική, λίθινα αγγεία και υφαντά. Οι εργαστηριακοί χώροι βρίσκονται σε υψηλότερο πλάτωμα και πιθανώς χωρίζονταν από το κυρίως κτίριο με κήπο.

Μετά την καταστροφή του ανακτόρου και την κατάρρευση του ανακτορικού συστήματος επακολούθησε σοβαρή κρίση. Στην Υστερομινωική ΙΙΙΑ (1400-1300 π.Χ.) παρατηρείται μικρής έκτασης εγκατάσταση στο χώρο του ανακτόρου, αλλά και στις πλαγιές του λόφου. Στα βυζαντινά χρόνια (12ος αιώνας μ.Χ.), πάνω στα ερείπια του ανακτόρου, ιδρύθηκε νεκροταφείο.

Αρχιτεκτονικές φάσεις (Τοποθετήστε εδώ το δείκτη για εμφάνιση επιλογών)

• •1η φάση
• •2η φάση
• •3η φάση

Συλλογή εικόνων