Ανασκαφή οικοπέδου Χατζηγιάννη
Το οικ. Χατζηγιάννη βρίσκεται στη βόρεια πλαγιά του λόφου ΙΙ (ή Κεφάλα), σε άμεση γειτνίαση με το Προανακτορικό νεκροταφείο και τον Υστερομινωικό ΙΙΙΓ οικισμό (ιδιοκτησία Τσακαλάκη) σε υψόμετρο 65 μ., σε θέση που ελέγχει όλον τον κόλπο της Σητείας. Ανασκαφή 2002 & 2003. Ο Δρ. Γ. Παπαδάτος, Πανεπιστήμιο Αθηνών, ετοιμάζει την τελική δημοσίευση των πρώιμων φάσεων.
Το μεγαλύτερο μέρος της αρχιτεκτονικής και των κινητών ευρημάτων ανήκουν στη μεταβατική περίοδο από τη Νεολιθική στην Πρωτοχαλκή εποχή, με δύο στρωματογραφικές φάσεις. Στην πρώτη (μετάβαση από την Τελική Νεολιθική στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού), ανήκουν τμήματα 3-4 κτιρίων με καμπύλους τοίχους, και τεχνητά λαξευμένες στο βράχο κοιλότητες. Στη δεύτερη φάση (αρχή της Πρωτομινωικής Ι), χτίσθηκαν ευθύγραμμοι τοίχοι που αποτελούν σειρά ορθογώνιων δωματίων, με θρανία και πλατφόρμες. Οι οικισμοί της μετάβασης από τη Νεολιθική στην ΠΜ εποχή, αλλά και της ΠΜ Ι, είναι εξαιρετικά σπάνιοι, ιδιαίτερα η στρωματογραφημένη διαδοχή των παραπάνω φάσεων. Σημαντικότατες εξάλλου είναι οι ενδείξεις κατεργασίας χαλκού, τα πρωιμότερα βεβαιωμένα στοιχεία της δραστηριότητας αυτής στην Κρήτη.
Τα Υστερομινωικά ΙΙΙΓ αρχιτεκτονικά κατάλοιπα δηλώνουν οικιακή εγκατάσταση και συνδέονται με αυτά του οικοπέδου Τσακαλάκη. Οι πρώτες ενδείξεις της ύπαρξης οικισμού αυτής της εποχής στην Κεφάλα είχαν εντοπισθεί κατά την επιφανειακή έρευνα του 1986.
Η εγκατάσταση στην Κεφάλα συνδέεται στενά και καλύπτει τα χρονολογικά κενά που υπάρχουν στη γειτονική θέση του ανακτόρου του Πετρά και αποτελούν τις δυο ακραίες περιόδους του μινωικού πολιτισμού, την πρωιμότερη (Τελική Νεολιθική /Πρωτομινωική Ι) και την υστερότερη (Υστερομινωική ΙΙΙΓ).
